Alkoholizm w rodzinie

Alkohol a przyzwolenie społeczne

Używanie alkoholu jest w naszej kulturze w pełni akceptowalne społecznie. Pije się przy każdej możliwej okazji: urodziny, śluby, stypy, zwycięstwa, porażki… Każdy powód jest dobry żeby się napić, a przez to okazje do picia pojawiają się nieustannie. Często osoby, które nie używają alkoholu tzw. abstynenci z wyboru mogą czuć naciski ze strony otoczenia i być niejako „zmuszani do picia” w różnych towarzyskich sytuacjach. Prawdziwy problem pojawia się w momencie, kiedy nakłaniana do picia jest osoba uzależniona, mniej lub bardziej świadoma swojego nałogu. Wbrew obiegowym opiniom uzależnić się można zawsze i w każdym momencie swojego życia, chociaż nie każdy spożywający alkohol jest na to skazany.

Picie kontrolowane a nałóg alkoholowy

Alkoholizm w rodzinie jest jedną z najgorszych chorób społecznych ponieważ cierpi na nią nie tylko osoba uzależniona lecz całe bliskie otoczenie. Bardzo trudno jest jednoznacznie określić moment, w którym alkohol przestaje być przyjemną używką, a staje się nieodłącznym elementem życia. Należy mieć świadomość, że alkoholikiem zostaje się już do końca życia i żadne formy „oszukania” organizmu na wiele się zdadzą. Często problem zostaje zidentyfikowany zbyt późno, a sam uzależniony wypiera go ze swojej świadomości, nie dopuszczając do siebie myśli o nałogu. Pomimo wielu badań jak i środków przeznaczanych edukację, nadal najskuteczniejszą formą leczenia alkoholizmu jest dobrze poprowadzona terapia odwykowa i konsekwencja w pracy z pacjentem jak. Standardowym problemem w walce z alkoholizmem jest współuzależnienie - ponieważ funkcjonowanie w środowisku alkoholowym przebiega specyficznie i jest podszyte wieloma skrajnymi emocjami, procesem zdrowienia w terapii alkoholowej powinna być objęta także rodzina chorego. Zazwyczaj najbardziej cierpią najbliżsi- współmałżonek, dzieci czy rodzice, którzy wchodzą w specyficzne relacje z uzależnionym, paradoksalnie ułatwiając mu tkwienie w nałogu. Specjaliści ds. uzależnień mocno podkreślają rolę osób współuzależnionych w życiu alkoholika i odwrotnie dlatego bardzo ważne jest szukanie pomocy u profesjonalistów i uczestnictwo w terapii wszystkich członków rodziny.

Syndrom DDA

Dzieciństwo w rodzinie alkoholowej jest jedną z najgorszych traum jaka może się człowiekowi przydarzyć. Alkoholizm w rodzinie ma fatalny wpływ na dziecko- wychowując się w rodzinie z problemem alkoholowym na zawsze będzie miało zaburzone spojrzenie na świat i będzie za to dorastać w przekonaniu, że człowiek nie jest w stanie samodzielnie o sobie decydować. Z alkoholizmem w rodzinie wiąże się przede wszystkim zaburzone poczucie bezpieczeństwa i to niemal na każdym poziomie, ponieważ wszystkie wydarzenia i emocje zostają zastąpione strachem i poczuciem niepewności. Uzależniony powoduje dysfunkcję całej rodziny, w tym zerwanie więzi, utratę zaufania i poczucia przynależności. Osoby z tzw. Syndromem DDA (tj. Dorosłe Dzieci Alkoholików posiadają szczególne cechy i rysy osobowościowe. Często „odchorowują” swoje dzieciństwo przez całe dorosłe życie dlatego tak ważne jest udzielanie pomocy wszystkim współuzależnionym. Bez odpowiedniej pracy terapeutycznej problem alkoholowy utrudnia prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie i może rodzić problemy wielopokoleniowe. Tylko profesjonalna terapia i wsparcie rodziny w alkoholizmie są w stanie przywrócić równowagę, dlatego tak ważne jest by wszyscy, których ten problem dotyka byli poddani procesowi leczenia.